وبلاگ من

امدادهای غیبی در قرآن   

  

مفهوم شناسی امداد غیبی

“ غیب ” ؛ یعنی نهان و پشت پرده؛ چیزهایی که از حواس ظاهری ما پنهان است و در پس امور محسوس قرار دارد. در قرآن کریم این واژه گاه تنها به کار رفته است : ” الذّین یُؤمِنونَ بِالغَیب ؛ آنان که به غیب ایمان دارند .”

یا می فرماید : ” کلیدهای غیب نزد خداست و جز او کسی از آ نها آگاه نیست .”

و خیام گفته است :

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من                            وین خط معمّا نه تو خوانی و نه من

هست از پس پرده گفتگوی من و تو                     چون پرده برافتد نه تو ، مانی و نه من

امداد

” مدّ وامداد ” یعنی به یک چیز از نوع خودش اضافه کنیم تا بدین وسیله وجودش امتداد یابد ، که اگر این اضافه کردن صورت نگیرد ، وجودش قطع میشود . مانند چشمه ی آبی که از منبع زیرزمینی مدد گرفته و هر لحظه بر آن اضافه گردد و در نتیجه جریانش امتداد می یابد .

ما بحثی به نام امداد های غیبی داریم :به این معنا که پشت پرده نیز خبر هایی است  . یعنی اینطور نیست كه همه عزّتها برای ابزار ظاهری باشد كه اگر او همسرم بود ، اگر خانه ام این بود ، اگر شغل پدرم این بود ، اگر مدرسه ام این بود ، عزیز می شوم . یك زمانی همه اینها هست ولی عزیز نمی شویم ، و یك زمانی هم هیچكدام نیست ولی عزیز هستیم .

تلاش و کوشش همراه با توکل به خداوند

 درس را خوب می خوانیم و حفظ می كنیم ، تیزهوش ، بهترین استاد ، از كامپیوتر از اینترنت از دوستان از همه امكانات استفاده می كنیم  ولی یك وقت می بینیم كه سر امتحان همه چیزها از یادمان می رود . مثل ما مثل كسانی است كه می روند تعلیم رانندگی . آنهایی كه تعلیم رانندگی می روند كنار راننده می نشینند ، گازو ترمز دارد . او گاز می دهد ولی ماشین نمی رود چون كه نفر كناری نگه داشته است و گاهی هم او گاز نداده ماشین تند می رود بعد می بیند كه نفر كناری گاز می دهد . یعنی اینكه خلاصه ماشین ما دو تا گاز دارد و دو تا هم ترمز دارد. یكسری اش دست ما می باشد و یكسری اش نیز دست دیگر می باشد.

انواع امدادها

 الهام

 گاهی امدادهای غیبی به انسان الهام می شود . یك چیزی به انسان الهام می شودکه هیچ پیش فرضی هم برای او نیست .

مثلاً به فرعون گفتند كه امسال یك زنی یك پسری به دنیا می آورد و پسرش كاخ تو را زیر و رو خواهد كرد ، واو هم گفت كه هر زنی كه پسر به دنیا آورد ، بچّه اش را بكشید . مادر موسی پسر به دنیا آورد و گیج شد كه حالا مأموران فرعون گزارش می دهند و پسر مرا می كشند . قرآن می گوید: « وَأَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى »  یعنی به مادر موسی الهام كردیم : « أَنْ أَرْضِعِیهِ » شیرش را بده و در جعبه بگذار و

« فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی » بیاندازش در دریا . و بعد هم می گوید: « إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنْ الْمُرْسَلِینَ » من این را برمی گردانم . اینكه آدم بچّه شیرخواره را در دریا بیاندازد ، با روانشناسی ، جامعه شناسی و نمی دانم با هیچ متری قابل اندازه گیری و قیاس نیست .

ایجاد رعب و وحشت در دل های دشمنان

گاهی امدادها با ایجاد رعب و ترس است . با ایجاد ترس در دل دشمن . گاهی وقتها با این كه فردی بالاترین درجه جنایت و سنگدلی را دارد ، امّا برای روبرو شدن با فردی یا نابودی جان فردی وحشت می كند .

گاهی با حركت جمادات است

« تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ »لشگر فیل سوار می آیند كه كعبه را خراب كنند . یك لشگر پرنده می آیند كه چیزهایی را در نوكشان دارند كه از عدس بزرگتر و از نخود كوچكتر است كه روی سر آنها می ریزند و آنها پودر می شوند « فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ » ؛ عصف یعنی كاه . مأكول یعنی خورده شده . كاه خورده شده می. پودر می شوند . گاهی خداوند با جماد امداد غیبی را می رساند .

نقش حیوانات در امدادهای الهی

گاهی هم با حیوانات كسی را كمك می كند .

حضرت آدم دو پسر داشت با نام های هابیل و قابیل ، یكی دیگری را كشت ، وقتی كشت گفت : حالا با این جنازه چه كنم ؟ یك خورده جنازه را روی كتفش برداشت و رفت . خسته شد و جنازه را روی زمین گذاشت و مانده بود كه با آن چه كند . یك كلاغ آمد روبرویش یك خورده خاك را كنار زد و یك چیزی را زیر خاك گذاشت و رویش خاك ریخت . كلاغ به او یاد داد كه تو هم جنازه را خاك كن . یعنی معلّم چند میلیارد بشر كه مُرده شان را خاك می کنند، یك كلاغ بوده است .

گاهی هم یك كودك واسطه ی امداد الهی است

 مریم (س) بدون شوهربچه ای را به دنیا آورد . بچّه اش را در بغل گرفت و مردم گفتند: تو كه ازدواج نكردی ، بچّه را از كجا آوردی ؟ « مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ ؛ پدرت كه مرد بدی نبود ، وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِیًّا ؛ مادرت هم زن خوبی بود .». تو با چه كسی رابطه داشتی كه بچّه دار شدی ؟ مریم خیلی خودش را باخت و گفت: « یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا ؛ كاش مرده بودم ، وَكُنتُ نَسْیًا مَنْسِیًّا ؛ كاش نامی از من در دهر نبود كه نسبت زنا به من می دهند» .بچه ی در گهواره ، عیسی در گهواره یكمرتبه به سخن آمد . گفت : « قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ ؛ من بنده خدا هستم ، آتَانِی الْكِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا ؛ من پیغمبر خواهم شد و صاحب كتاب خواهم شد و مادرم پاك است ». یعنی این نوزاد مادر را از تهمت نجات داد .

امدادهای الهی از طریق افراد ناشناس

گاهی امدادها با یك سری آدم های عادی و ناشناس انجام می شود. یك نفر آمد و به موسی گفت : موسی برو، من خبر دارم كه فرعون در كاخ یك تشكیلات نظامی تشكیل داده ؛ « إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِكَ لِیَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَكَ مِنْ النَّاصِحِینَ ؛ و جمعیت تصمیم گرفته اند كه تو را بگیرند و در دادگاه نظامی تو را بكشند  » . یعنی گاهی وقتها یك انسانی ، می تواند انسان دیگری را نجات بدهد.

آرامش دل ، در اوج مصیبت و سختی

گاهی اوقات یك حادثه برای یک بچّه ای رخ می دهد ، مادر به در و دیوار بد می گوید . از طرفی مادری هست که چهار تا از جوانانش شهید شدند . گفت : به امام بگویید برای ما غصّه نخورد .

 چطورمی شود آدم وقتی حلقه طلایش گم می شود ،اعصابش خورد می شود ولی فرد دیگری چهار تا جوان مثل گلش به جبهه می روند و شهید می شوند و اعصابش خورد نمی شود . برای این چه تحلیلی وجود دارد؟

جز امدادهای غیبی یعنی « انزل السّكینه » ، سکینه و آرامشی است که خدا می دهد چیز دیگری نخواهد بود .

« الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ » ایمان به غیب داشته باشید . درستان را بخوانید امّا فكر نكنید كه اگر تیزهوش بودید ، حتماً موفّق هستید . بسیاری از آدم های تیزهوش را در دنیا داریم كه در زندگی خود بسیار گرفتار هستند . مثل ماشین ها كه بسیاری از ماشین های تندرو تصادف می كنند و بسیاری از ماشین های معمولی سالم به مقصد می رسند . درسمان را باید بخوانیم ولی باید بدانیم كه ما همه كاره نیستیم و جای دیگری هم یك سری خبرها هست . یك گاز و ترمز زیر پای ما هست ولی یك گاز و ترمز هم زیرپای معلمی است كه رانندگی یادمان می دهد . در قرآن 115 كلمه دنیا آمده و 115 كلمه هم آخرت آمده است . هم « یؤمنون بالغیب » و هم تلاش جدّی ، « لیس للانسان الّا ما سعی » . از تلاش كم نكنیم و عالی ترین درجه تلاش را باید بكنیم اما باید بدانیم كه پشت تلاشهای ما یك اراده دیگری هم وجود دارد.

افشین علاء در اعتراض به هتک حرمت به ساحت پیامبر اکرم(ص)، شعری را با عنوان «خدایا ببخش» سروده است. متن این شعر را در ادامه می خوانید:

«خدایا ببخش»

خدایا زمین و زمان را ببخش

بر این جرم سنگین، جهان را ببخش

چو دیدند هتک نبی را به چشم

زمین را نسوزان، زمان را ببخش

نبارید اگر سنگ،‌ از آسمان

بر این کوتهی، آسمان را ببخش

خطا ما نکردیم، اما ز شرم

نمردیم! پس جرم‌مان را ببخش

چو گردی به دامان احمد نشست

هم این خاک و این خاکدان را ببخش

به خُلق عظیم نبی، خالقا

به خَلق این گناه‌گران را ببخش

به آن چارده جان معصوم پاک

تو این چند میلیارد جان را ببخش

چو تیری خطا از کمانی جهید

کمان برنیاور، گمان را ببخش

اگر بدعنان گشته اسب سخن

سخن را، نظر را، زبان را ببخش

بر این صفحه، کج رفت نقش قلم

قلم را، هنر را، بیان را ببخش

چو خشم تو از مهر گیرد سَبَق

جهان بگسلد، انس و جان را ببخش

در این ناسپاسی ز شیون چه سود؟

فغان گشته قاصر، فغان را ببخش

فلک را توان مکافات نیست

مه و زهره و کهکشان را ببخش

من، آرام و توهین به پیغمبرم؟!

من خسته ناتوان را ببخش…