وبلاگ من

شيخ مفيد روايت کرده است که مردي از اهل بيت پيامبر(ص) نزد حضرت امام زين العابدين(ع) آمد و درحالي که آن حضرت درميان جمعيت نشسته بود،به او ناسزا و دشنام داد.
امام سجاد(ع) در جواب آن فرد چندي نگفت و به جمعيتي که در ميانشان نشسته بود،فرمود:«شنيديد آنچه را که اين شخص گفت؟ اکنون اگر مي خواهيد که جواب من به دشنام او را بدانيد،با من همراه شويد تا نزد او برويم.»
حضرت نعلين خويش را برگرفت و حرکت فرمود و با خود مي خواند:?والکاظمين الغيظ والعافين عن الناس والله يحب المحسنين?.
راوي مي گويد:از خواندن اين آيه متوجه شدم آن حضرت به او ناسزا و دشنام نخواهد گفت.پس با امام تا در منزل آن شخص رفتيم و حضرت وي را صدا کرد.
حضرت سجاد(ع) چون او را ديد،فرمود:«اي برادر تو آمدي نزد من و به من چنين و چنان گفتي.پس هر گاه آنچه گفتي از بدي،در من است.از خدا مي خواهم که آن را از من بيامرزد و اگر آنچه گفتي در من نيست،حق تعالي او را بيامرزد».
راوي گفت:«آن مرد وقتي در برابر آن همه دشنام و ناسزايي که به ناحق به حضرت گفته بود،چنين جوابي شنيد، ميان ديدگان علي بن حسين(ع) را بوسيد و گفت:»آن چه گفتم در شما نيست.و من به اين بدي ها و زشتي ها سزاوارترم…»

به نقل از:www.howzeh.net