وبلاگ من

در آیه سوم سوره یس، خداوند، پیامبر(ص)  را رهبر و پيشوا معرفى مى‏ كند كه مى‏ تواند درهاى حكمت را به روى انسانها بگشايد، و به صراط مستقيمى كه در آيات بعد به آن اشاره كرده راهنمايى كند.
البته خداوند نيازى به سوگند ندارد، ولى سوگندهاى قرآن همواره داراى دو فايده مهم است: نخست تاكيد روى مطلب، و ديگر بيان عظمت چيزى كه به آن سوگند ياد مى‏ شود، زيرا هيچكس به موجودات كم ارزش سوگند ياد نمى‏ كند.
آيه بعد چيزى را كه سوگند آيه قبل به خاطر آن بوده است بازگو مى ‏كند، مى‏ فرمايد:” مسلما تو از رسولان خداوند هستى” (إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ).
” رسالتى كه توأم با حقيقت است و بودن تو بر صراط مستقيم” (عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ)

در آیه دوم سوره یس مانند بسيارى از سوره‏ هايى كه با حروف مقطعه آغاز شده- سخن از قرآن مجيد به ميان مى ‏آورد، منتها در اينجا به آن سوگند ياد كرده و مى‏ گويد” سوگند به قرآن حكيم” (وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ).
جالب اينكه” قرآن” را به” حكيم” توصيف مى‏كند، در حالى كه حكمت معمولا صفت شخص زنده و عاقل است، گويى قرآن را موجودى زنده و عاقل‏

و رهبر و پيشوا معرفى مى‏كند كه مى‏ تواند درهاى حكمت را به روى انسانها بگشايد، و به صراط مستقيمى كه در آيات بعد به آن اشاره كرده راهنمايى كند.
البته خداوند نيازى به سوگند ندارد، ولى سوگندهاى قرآن همواره داراى دو فايده مهم است: نخست تاكيد روى مطلب، و ديگر بيان عظمت چيزى كه به آن سوگند ياد مى‏شود، زيرا هيچكس به موجودات كم ارزش سوگند ياد نمى‏ كند.

اين سوره همانند بیست و هشت سوره ديگر قرآن مجيد با حروف مقطعه آغاز مى‏شود (يا و سين).

در خصوص سوره” يس” تفسيرهاى ديگرى نيز براى اين حروف مقطعه وجود دارد:
از جمله اينكه: اين كلمه مركب از” يا” (حرف ندا) و” سين” يعنى شخص پيامبر اسلام است، و به اين ترتيب پيامبر ص را براى بيان مطالب بعد مخاطب مى‏ سازد.
در احاديث مختلفى نيز آمده است كه اين كلمه يكى از نامهاى پيغمبر گرامى اسلام است «2».
ديگر اينكه مخاطب در اينجا انسان است” سين” اشاره به او است، ولى اين احتمال با آيات بعد سازگار نيست، زيرا در اين آيات روى سخن تنها به پيامبر ص است.
لذا در روايتى از امام صادق ع مى‏خوانيم كه فرمود:
يس اسم رسول اللَّه ص و الدليل على ذلك قوله تعالى إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ:
” يس نام رسول خداست و دليل بر آن اين است كه بعد از آن مى‏فرمايد تو از مرسلين و بر صراط مستقيم هستى (نور الثقلين جلد 4 صفحه 375).

بر گرفته از تفسیر نمونه ج 18