وبلاگ من

در آیه سوم سوره یس، خداوند، پیامبر(ص)  را رهبر و پيشوا معرفى مى‏ كند كه مى‏ تواند درهاى حكمت را به روى انسانها بگشايد، و به صراط مستقيمى كه در آيات بعد به آن اشاره كرده راهنمايى كند.
البته خداوند نيازى به سوگند ندارد، ولى سوگندهاى قرآن همواره داراى دو فايده مهم است: نخست تاكيد روى مطلب، و ديگر بيان عظمت چيزى كه به آن سوگند ياد مى‏ شود، زيرا هيچكس به موجودات كم ارزش سوگند ياد نمى‏ كند.
آيه بعد چيزى را كه سوگند آيه قبل به خاطر آن بوده است بازگو مى ‏كند، مى‏ فرمايد:” مسلما تو از رسولان خداوند هستى” (إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ).
” رسالتى كه توأم با حقيقت است و بودن تو بر صراط مستقيم” (عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ)